Açıklama

1799 Bahar’ında henüz yirmibir yaşında olan Heinrich von Kleist kızkardeşi Ulrike’ye yazdığı bir mektupta “bir insanın bir hayat planı (Lebensplan) olmadan nasıl yaşayabileceğini anlaşılmaz” bulduğundan bahsediyordu.

Aynı Heinrich von Kleist 21 Kasım 1811’de, Kleiner Wann-see kıyısında, önce, ölümcül bir hastalığa yakalanmış sevgilisi Henriette Vogel’i, sonra da kendisini vurdu. Olaydan bir gece önce kaldıkları yerin sahibi, otuzdört ve otuzbir yaşında olan çiftin son derece neşeli ve konuşkan olduklarını aktarmış; Kleist kızkardeşine yazdığı son mektupta ölümde “ifade edilemez bir huzur” gördüğünü söylemişti.

NANO-FAŞİZM
Nano-faşizmin mikro-faşizmden ayrıldığı nokta mimesis üstüne kurulu olmamasıdır. Mikro-faşizmde hala bir figür, model vardır ve bütün öznesel kurulum eylemleri bu figürün taklit edilip içselleştirilmesiyle oluşur. Nano-faşizmdeyse ne figür ne model kalmıştır, biyolojik anlamda bir mutasyondan geçilmiş, faşisti faşist yapan bütün özel-likler zaten verili bir paketle gelmekte ve kuluçka süresin-den sonra iyice dallanıp budaklanmaktadır.

…

Neandertal kapitalist/nano-faşist bir laboratuardan yaşam kırıntıları; öznesiz yapamayan Spekülatif gerçekçilerin diyalektik negativite sevdaları; Deleuze’ün Nietzsche’den devraldığı afirmasyon gücünün bugün ulaştığı teslimiyete karşı direnecek Uyurgezer Situasyonistler; Adorno’dan patinajla Deleuze virajına girerek okuyucusunu kara deliğine çekmeye hazır kavramsız bir negativite; terketmeden terkederek hayatı, şizo-ensest’in parçaptal tekilliğiyle olumlamamak hiçbir şeyi …

Negativite nasıl kullanılacağını unuttuğumuz bir panzehirdir: dikkatli kullanılmadığında zehire dönüşme tehlikesi taşır.