₺ 140,00
Açıklama
15X20CM 28S
9/4/25
Çimen Yapraklarının doğum öncesi gelişimi bu metin sonrası daha da belirginleşiyor. New York’lu Bay Henry Goldsmith’in geni ve değerli Whitmaniana koleksiyonunda bulunan bu el yazması not defterinin basılması bu açıklamaya önemli katkılarda bulunmaktadır. Bu not defteri, yalnızca uzunluğu ve daha sonraki birçok şiirin tohumlarını barındırması bakımından değil, aynı şiirin üç veya dört farklı büyüme evresinden nasıl geçtiğini bugün görmemizi sağlaması bakımından da son derece ilginçtir. Diğer tüm erken dönem not defterleri, – şiirlerin çeşitli koleksiyonları, şiir taslakları veya şiir planlarıydı. Ama bu defterin tamamı -eksiksiz olanlar- “Resimler” adı verilen katalog türündeki tek bir şiire ayrılmıştır. Whitman, başlık sayfasında kendisine “tüm bunları birkaç Resme bölme” talimatını vermiş ve bunu da yapmış, 1855’ten 1881’e kadar yaptığı baskılarda bu resimlerden pasajları geniş bir şekilde dağıtmıştır. Fakat başlangıçta bu, “Yüzler” veya “Salut au Monde!” gibi bir şiir denemesiydi; kullandığı en basit şiir yapısıydı ve daha önceki baskılarında en sık rastlanan yapılardan biriydi. Solmuş mürekkep ve lekeli sayfalar el yazmasının eskiliğini gösteriyor olsa da; metnin net tarihi, 1855 baskısında kullanılmış pasajlar, ve bir satırla neredeyse aynı olan bir pasaj ile The American Mercury Aralık 1924’te yayımlanan El Yazması Defteri 4A (1854) ve El Yazması Defterleri 1 ve 2 (diyelim ki 1848-50) arasında yayınlanmış gibi görünen bir başka pasaj tarafından belirlenmiştir. Kitaptan bazı pasajlar başka yerlerde kullanılmak üzere çıkarılmış, bunlardan bazıları muhtemelen Dr. Bucke’nin “Notlar ve Parçalar” adlı eserine girmiştir. Birçok düzeltme bir zamanlar kurşun kalemle yapılmıştır; ancak el yazmasını alıntılarken genellikle metni düzeltilmiş haliyle vereceğim, özgün taslağı yalnızca özellikle önemli olduğunda koruyacağım ve o zaman parantez içinde belirteceğim.
Bu şiirin orijinal fikri Dr. Bucke’a bırakılan bir el yazması parçasına dayanmaktadır:
Resimlerin Şiiri. Her dize, karakteristik bir sahnenin, olayın, grubunun veya -eski ya da yeni- kişiliğin resmini sunar, başka ülkelerden veya kendi ülkemizden. Resmini sunar, bir Yunan oyununun – güreşin, veya at arabası yarışı ya da koşu. İspanyol boğa güreşi.
Şiirin ritmik dizeler halindeki bir başka ipucu da Bucke’un “Notlar”ında saklıdır:
Ey Walt Whitman, bize birkaç resim göster; Amerika her zaman Resimlidir! Ve sen Walt Whitman, onları adlandır
Evet, küçük bir evde birçok resim asılı tutuyorum; bu sabit bir ev değil,
O yuvarlaktır – Bakın! Amerika’nın kuzeyi ve güneyi, kıyısı ve iç kesimleri, insanları…
Dr. Bucke bununla ilgili olarak, metnin “yaklaşık 1880’lere ait olduğunu” belirtiyor. Hiç şüphesiz onun böyle düşünmesinin nedeni, Whitman’ın “Benim Resim Galerim” adlı küçük şiirinin 1881 baskısına kadar yayınlanmamış olmasıdır:
Küçük bir evde asılı duran resimleri saklıyorum, bu sabit bir ev değil,
O yuvarlak – bir tarafından diğer tarafına sadece birkaç inç olan;
Ama bakın, yer var dünyanın bütün gösterilerine, bütün hatıralarına!
İşte hayatın tabloları, işte ölümün sınıflandırması;
Burada! Bunu biliyor musun? Bu rehberin ta kendisi;
Parmağını kaldırarak işaret ediyor müsrif resimleri.
Fakat Dr. Bucke yanılmıştı, çünkü bu dizeler, biraz daha kaba bir biçimde, şimdi yeniden üretmek üzere olduğum orijinal el yazmasında da bulunmaktadır; bu el yazmasının 1855’ten önce, hatta muhtemelen 1850 civarında yazıldığı kesindir.
Bu el yazması şiirin eleştirel bir değerlendirmesine burada ihtiyaç bulunmuyor, çünkü onun esasları ve kusurları yeterince ortada. Ancak bu tür “katalog” şiirlerinin değerinin şiirsel etkilerinden ziyade biyografik önemlerinde yattığı yeterince vurgulanmamıştır. Her biri, yazarın bir kitaptan ziyade, tüm kozmopolit çeşitliliğiyle kendisinin bir resmi olarak gördüğü “Çimen Yaprakları”nın bir mikrokozmosudur. Whitman’ın kapsamlı yaşamı, ister deneyim, ister okuma, ister meditasyon olsun, her küçük resmin kağıda dökülmeden önce aslında kişisel bir eşya olarak “Resim Galerisi”nin duvarlarına asılmış olduğunu daha da iyi anlıyoruz.
Emory Holloway
Brooklyn, Mart, 1927