Açıklama
15cmx20cm
40 sayfa
Bok, maddelerin en basitidir ama vücut ile bağlantılı her şeyde olduğu gibi karmaşık bir duygusal anlamı vardır ve modern sanatta “çöp” görünümünde sık sık kullanılır, bu oldukça kişi-sel, bedensel madde için uygun bir sosyal benzetme. Aslında bok bir şekilde çöptür, sosyal manzaranın standart bir parçası olduğu gibi kişisel manzaranın bir parçası, düzenli olarak üzeri-ne sifon çektiğimiz ya da çöp kutularına koyduğumuz ve böy-lece güvenli olarak gözden uzak tuttuğumuz, her günkü, lü-zumsuz, değersiz atık. Kendi bokumuzla ve sosyal çöp ile gün-lük temas içerisindeyiz, fakat onlardan elimizden geldiğince kurtuluyoruz ki bu da medeni olan şeydir. Kim sokakta köpek bokuna basmak ister, ya da bu durumda bunun yerini muz kabuğu mu alır? Her şeyin uygun bir yeri vardır ve bok ile çö-pün uygun yeri halk değildir.
…
Son zamanlarda boktan çöpler avangardın sözüm ona büyük sosyal etkisi ve süregelen ilhamı kabul edilerek, teorik farklılık işaretleri olarak “kurumsal eleştiri” ve “kültürel müdahale” rasyonelleştiriliyor –entelektüel şeref madalyaları demeye cüret eden var mı? –. Toplumu avangart alt sınıfının, Courbet’nin isyancı sosyal altsınıf (“halkın devrimi”) olarak adlandırdığı, aykırı devrimci perspektifinden görerek, kişi toplum hakkındaki “üst gerçeği” görür: sahtekarlık. Tabi bugün avangart alt sınıfı cemiyetteki Kapitalist üst sınıfın bir parçası olmuştur, fakat Pop Art gibi alt sınıf imgelerini kullanmasının da — ucuz çöp, halkın sanatı– gösterdiği gibi hala alt sınıfla özdeşleşmiş gibi durmaktadır. Devrim Hayali yerini uzun zaman önce Amerikan Rüyasına bıraksa da alt sınıf hala etik özelliği olarak cüretkâr isyancılığa sahiptir. Bu günlerde Courbet’nin kırsal halkı banliyö topluluklarına dönüştü. Büyük Yalan ilerlemeye devam ediyor, fakat bukalemunvari zekasıyla şeklini değiştirerek.
