JONI MITCHELL

Açıklama

15X20CM, 36S

Bu kitapçık tuhaf bir enerjiye sahip, belki orijinal yayıncısının hazırlayanının olayın merkezinden gelmesi ve buna bağlı artık dünya insanının nerdeyse tamamen kaybettiği o “neşe”dir. Burada neşe aslında tam olarak 1960-77 arasındaki karşıkültür bahçesinin tüm nebatatıdır. Kitapçık 2 bölüm, biri Mitchell’ı anlatıp analiz ediyor mamur bir biçimde, akabinde ise onun kalbinin kaleminden dökülen şarkışiirleri ve aynı temizliğe ulaşmış yücelerin kendisine yakın hissedip şarkılaştırdığı öteşiirleri hiçbir çokluğu gereksizlik kılmadan derliyor. Aslında bu bir kitap projesi olan “şair şarkıcılar”ın Mitchell kısmı, yani bizim arzu ettiğimiz olanı. Dinlemenin okumakla tıplaştığı düzlükler.

Ne de dallarda asılı duran o yumuşak tütsüyü
Fakat kokularla bezenmiş karanlıkta, mevsime yaraşır
Ayın neleri armağan ettiğini, her tatlı şeyi ancak sezgimle tahmin ederim:
Çimen, çalılık ve vahşi meyve ağacı,
Beyaz alıç ve pastoral yaban gülü,
Hızla solan menekşeler, yapraklarla örtülmüş,
Ve mayıs ortasının en yaşlı çocuğu;
Gelişini sürdüren misk gülü, çiğ damlalarıyla dolu bir şarap gibi,
Yaz akşamlarında sineklerin mırıltılı mekanı.

Karanlıkta dinliyorum —ve nice kez,
Yarı yarıya aşık olmuşumdur huzurlu ölüme.
Ona nice ilham alınmış uyakta yumuşak adlarla seslendim,
Sessiz nefesimi havaya salmak için
Şimdi, her zamankinden daha zengin görünür ölmek,
Gece yarısında, acısızca son bulmak;
Sen ise ruhunu dışarıya döküyorsun,
Böylesine bir coşkuyla!
Hâlâ şakıyacaksın ve kulaklarım boşuna var olacak,
Senin yüce ağıtına bir toprak parçası olarak katılmak için.